Rośliny lecznicze, które każdy z nas powinien mieć- część 2

Zgodnie z obietnicą kolejny post o roślinach leczniczych, które każdy z nas powinien mieć ;)
Tutaj zostawiam link do pierwszej części: Rośliny lecznicze, które każdy z nas powinien mieć

1. Pietruszka

To doskonale znana roślina, stosowana powszechnie w kuchni od 2000 lat (ponad!) do przystrajania potraw i doprawiania ich smaku. Wszystkie gatunki pietruszki są bogate w witaminy, sole mineralne i antyseptyczny chlorofil, co czyni z pietruszki atrakcyjny dodatek do wielu potraw. 

Czy wiesz, że pietruszka sadzona przy różach poprawia ich zapach i uodparnia na choroby? Dodatkowo napar z liści pietruszki stosuje się do płukania i układania włosów, a także do przemywania zmęczonych oczu. Jako dodatek do parówek odświeżających świetnie działa na cerę, rozjaśnia piegi. Można ją stosować również w postaci toniku, przepis tutaj: Odświeżający tonik pietruszkowy.

Żucie surowych liści odświeża oddech i poprawia wygląd skóry. Czasami liści pietruszki używa się przy zwichnięciach, zranieniach i ukąszeniach insektów w formie okładów. Wywar z korzenia pije się przy kłopotach z nerkami, działa też przeczyszczająco. Sok stosuje się do zmniejszenia obrzęków.

2. Prawoślaz 

Stosowany w medycynie od wieków, głównie przez Rzymian, Chińczyków oraz Arabów, którzy z liści robili gorące okłady, przykładając je bezpośrednio na skórę w stanach zapalnych. Śluz roślinny oraz gumowata wydzielina z liści i korzenia łagodzi ból gardła, spierzchniętą skórę i rany. Gotowane liście lub sok z korzeni korzystnie wpływa na suchą skórę rąk, suche włosy oraz łagodzą oparzenia słoneczne. Suszone zaparzone liście można pić przy wewnętrznych stanach zapalnych oraz stosować jako kompresy na oczy. 

Korzeń zaparza się jako herbatkę stosowana przy kaszlu biegunce i bezsenności. Prawoślaz świetnie sprawdzi się na stanowiskach słonecznych. 

3. Rabarbar 

To wysoka roślina wieloletnia o wielkich, szorstko owłosionych liściach. To jedno z najdawniej odnotowanych lekarstw ziołowych, w chińskich przepisach około 2700 lat p.n.e. Łodygi rabarbaru zawierają znaczne ilości wody, protein, tłuszczu, błonnika oraz węglowodanów. 

Sok z łodyg rabarbaru działa jako środek moczopędny i przeczyszczający. Również jest stosowany jako naturalny roślinny detoks.

4. Rozmaryn

Wykorzystywany nie tylko do zwalczania szkodników, ale także jako środek rozkurczowy i moczopędny. Może pobudzać krwawienie podczas menstruacji. W kuchni świeże kwiaty dodaje się do sałatek, liście w niewielkich ilościach świetnie nadają się do wielu potraw, szczególnie mięsnych- baraniny i wieprzowiny. Aromatyzuje się również nim ziemniaki i ziołowe masła. 

Gotowana garść liści w dwóch filiżankach wody przez 10 minut używana jest jako antyseptyczny środek do mycia przyborów w łazience (pędzle, szczoteczki itd.).Liście dodane do kąpieli pobudzają krążenie krwi. Naparu używa się do parówek oraz płukania ciemnych włosów. 

Ponad to napar z rozmarynu pomaga w trawieniu oraz przy bólach reumatycznych. Używa się także do płukania gardła i ust. 

Najlepiej rozwija się na glebach gliniastych, lecz przepuszczalnych. Najlepiej rozwija się na stanowiskach słonecznych, lecz trzeba chronić przed zimnymi wiatrami. Można uprawiać w ziemi w ogrodzie, ale na zimę trzeba przenieść do szklarni lub do domów. Stąd najlepiej uprawiać rozmaryn w doniczce. 

5. Rumianek 

Kwiat rumianku należy do najczęstszych składników herbatek ziołowych. To łagodny środek uspokajający, pomaga w przypadku bezsenności, ale także w wielu innych stanach zaburzeń nerwowych. Koi ból ząbkujących dzieci oraz pozytywnie wpływa na osoby pozostające w stanie pobudzenia nerwowego przez długi okres czasu. 

Dodatkowo kwiaty rumianku są jednym ze składników szamponów, przede wszystkim do jasnych włosów. Dodane do kąpieli łagodzą oparzenia słoneczne. 

6. Seler

Nasiona selera nie są zbyt powszechnie znane w naszym kręgu kulturowym, natomiast już w starożytności zwolennicy ajurwedy przy pomocy nasion selera leczyli przeziębienia, grypę, zatrzymywanie wody, słabe trawienie, różne odmiany zapalenia stawów i pewne schorzenia wątroby oraz śledziony. 

Dziś nasiona selera stosuje się przede wszystkim jako środek moczopędny. Zaleca się je także przy leczeniu zapalenia stawów, gdyż pomagają zmniejszyć skurcze mięśni, koją nerwy i zmniejszają stan zapalny. Odwar z nasion dodatkowo łagodzi wzdęcia, a także niektóre zaburzenia pracy nerek. 

Liście selera bogate są w witaminy, sole mineralne i inne aktywne składniki o dużych wartościach odżywczych. Uważa się, że seler zawiera składnik działający podobnie jak insulina i może być stosowany jako przyprawa dla cukrzyków. Zaparzone łagodzą niestrawność i kolkę. 

Sok z liści i łodygi działa moczopędnie. 

To bardzo wartościowe warzywo, stosowane w dietach odchudzających. 

Najdogodniejszym stanowiskiem do uprawy selera będzie kawałek słonecznego, lekko zacienionego i osłoniętego od silnego wiatru miejsca. 

7. Siemię lniane/ len zwyczajny

Ziarna lnu oraz pozyskiwany z nich olej zawierają mnóstwo kwasu alfa-linolenowego, niezbędnego kwasu tłuszczowego, który- jak uważa wiele osób- pomaga przy schorzeniach serca, stanie zapalnym jelita, zapaleniu stawów oraz różnych innych problemach zdrowotnych. Napary z nasion pomagają w leczeniu infekcji płucnych. Okłady świetnie sprawdzą się w stanach zapalnych skóry.

Prowadzone badania laboratoryjne dowiodły, że nasiona lnu oraz pozyskiwany z nich olej obniżają poziom cholesterolu.

U kobiet w czasie menopauzy czasami stosuje się terapię ziarnami lnu zamiast hormonalnej terapii zastępczej. 

Len zwyczajny jest odporną na mróz rośliną roczną, rosnącą na przesuszonej i przepuszczalnej glebie. Wysiewamy wiosną lub wczesnym late. 

8. Szałwia 

Liście tego powszechnie stosowanego w kuchniach zioła doceniła także medycyna. Zielarze zalecają okłady z tej rośliny w przypadku zwichnięcia, opuchlizny, wrzodów i krwawienia. Z kolei herbatkę z liści szałwii można pić w przypadku bólu gardła czy kaszlu. Od wieków też przygotowywano z nich płukanki. Roślinę tę polecano też chorym na reumatyzm, kobietom o nadmiernym krwawieniu menstruacyjnym, a także matkom, które przestały karmić piersią i chcą zatrzymać laktację. 

W Niemczech szałwię poleca się też na niewielki rozstrój żołądkowo-jelitowy i nadmierną potliwość. 

Naparem z nasion szałwii muszkatołowej przemywa się oczy dla usunięcia obcych ciał. Liście szałwii pomagają w trawieniu, jest antyseptycznym i przeciwgrzybicznym środkiem, zawierającym estrogen. Napar z liści także pomaga przy biegunce. 

Herbata z szałwii i szałwiowe wino uspokajają nerwy, poprawiają krążenie krwi. Zmniejsza również pocenie, uspokaja kaszel i pomaga przy przeziębieniach. Może być też środkiem regulującym menstruację i menopauzę.  

Jeśli tuż po zakwitnięciu odpowiednio przytniemy szałwię, będzie lepiej rosła. Najlepiej rozwija się na środowisku słonecznym, w glebie lekkiej, zasadowej i dobrze spulchnionej. 

9. Szanta

Jest wytrzymałą rośliną wieloletnią, stosowaną już przez starożytnych w przypadku gorączki i malarii oraz jako antidotum na ukąszenia węży i pogryzienie przez psa. 

Liście szanty należy gotować w wodzie w naczyniu ze stali szlachetnej. 

Szanta to najlepsze zioło na niewydolności odcinka piersiowego. Pobudza wydzielanie żółci i działa uspokajająco na serce. 

Jak jej używać na przeziębienie? 

- przy pierwszych objawach przeziębienia drobno posiekać 10 małych liści i zmieszać z łyżką miodu

- jeść powoli, złagodzi to kaszel i stan zapalny gardła

- powtarzać kilka razy w miarę potrzeby

Przepis na cukierki z szanty: 

- do 2,5 szklanki wody dodać 110g świeżych liści szanty, pół łyżeczki utłuczonych nasion anyżu, 3 łyżeczki utłuczonych nasion kardamonu 

- gotować na wolnym ogniu przez 20 minut

- przecedzić przez drobne sitko 

- na małym ogniu stopić 2 szklanki białego cukru z 1,5 szklanki brązowego cukru

- gotować całość na średnim ogniu, aż krople syropu wlane do zimnej wody będą twardnieć 

- wylać na wysmarowaną olejem tacę

- pokroić, gdy syrop częściowo ostygnie

- przechowywać owinięte w woskowany papier 

A zimny napar idealny jest na:

- dolegliwości trawienne i zgagę

- pasożyty przewodu pokarmowego 

10. Szczaw zwyczajny 

Szczaw zwyczajny jest znacznie mniejszy niż szczaw ogrodowy i tarczolistny. Zawiera różne składniki chemiczne, między innymi antrachinony, kwas szczawiowy, kwas winowy, beta karoten, witaminę C i taniny. 

Korzeń znany przede wszystkim z właściwości ściągających, choć znane są przypadki stosowania go w leczeniu dolegliwości wątrobowych, jako środek antyseptyczny, moczopędny i przeczyszczający. Sok ze świeżej rośliny zaleca się przy problemach układu moczowego i nerek. Zioło zaleca się na krwawienia z żołądka i obfite menstruacje.

To również wartościowy środek na problemy z nerkami, pęcherzem moczowy, i wątrobą, takimi jak piasek, kamienie i żółtaczka.

Jako środek moczopędny szczaw zwyczajny odtruwa organizm.

Szczaw zwyczajny

Szczaw tarczolistny

W dzisiejszym poście to już na tyle. Ale coś mi się wydaje, że za niedługo będzie kolejny post z tej serii, bo takich roślin jest bardzo dużo ;)

Zapraszam również na moje inne social media, tj.:
- facebook: www.facebook.com/melisamieta/
- instagram: www.instagram.com/melisaimieta/

Każdy "lajk", komentarz, czy nawet wyświetlenie to świetny motywator. Za każdy dziękuję.

JT